Wielka moc sesji wglądowych. Możesz robić je samodzielnie!
Oto opinia uczestnika po jednej z takich sesji.
„Są rzeczy i zjawiska, które ciężko jest opisać słowami… A ja, kurcze, nie jestem najlepszy w te klocki. Ale jednak muszę spróbować napisać Wam, co się wydarzyło. Odważyłem się, po wielu swoich wewnętrznych poszukiwaniach i zmaganiach napisać do Tomka. Bo utknąłem jakoś w pewnym punkcie, z pewnego rodzaju lękiem. Lękiem, który byłem w stanie zdefiniować i nazwać, ale w żaden sposób nie mogłem się go pozbyć. A ten lęk siedział we mnie tak silnie i głęboko, że odbierał mi siły i energię. Bałem się sesji u Tomka (o, to chociażby kolejny symptom tego lęku), a jak zaczęła się sesja, to mój organizm chciał uciekać i odczuwałem prawie ból i dyskomfort, i słyszałem wewnętrzny głos (ale nie mój), że to się nie uda, i że na pewno zaraz nastąpi coś, co przerwie naszą sesję! Tak się jednak nie stało. Stało się zupełnie coś, co graniczy z cudem (wiem, wiem, to odważne stwierdzenie, ale tak właśnie było!). Mój lęk się zmaterializował przed moimi oczami, zobaczyłem go, to coś ohydnego, które Tomek polecił mi uwolnić. Ot tak, po prostu. Jak to zrobiłem, to łzy poleciały mi jak grochy po twarzy i uczułem ulgę, jakby ktoś ściągnął ze mnie jakiś gigantycznych ciężar, wręcz – jakbym się na nowo urodził… To przecudowne uczucie, jedno z najpiękniejszych w moim życiu! Uwolniłem się od czegoś, co było ze mną i wykańczało przez wiele lat! Tomek dał mi wskazówki, że tego już nie ma, ale zostaje w ciele po tym pamięć. I rzeczywiście tak jest – mam jeszcze takie momenty, kiedy przypominam sobie ten lęk – a w zasadzie uczucie, jak to było, kiedy był ze mną. Ale przyglądam się temu uczuciu i nastawiam uszu – i okazuje się, że to takie echo tego zjawiska, które już odeszło! Po 46 latach uczę się żyć i cieszyć swego rodzaju wolnością;)
Tomku, dziękuję ciągle Górze, że mi Ciebie zesłała; a Tobie – jestem wdzięczny dozgonnie (i dalej też;) za Twoje wsparcie!:)”
Darek
